Aktualności Wywiady

Wywiad z prof. Antonim B. Stępniem z cyklu „Wywiady z Nestorami Filozofii Polskiej” (odc. 4)

Prezentujemy czwarty odcinek z cyklu „Wywiadów z Nestorami Filozofii Polskiej”, poświęcony prof. Antoniemu B. Stępniowi. Wywiad przeprowadził dr hab. Jacek Wojtysiak, prof. KUL. Zdjęcia ze wstępu do wywiadu pochodzą z prywatnych zbiorów prof. Stępnia.

Profesor Stępień opowiada o początkach swojego filozofowania i atmosferze studiów w latach 50., o swoich mistrzach: Stefanie Swieżawskim, ks. Stanisławie Kamińskim, o. Mieczysławie Krąpcu, Romanie Ingardenie, o spotkaniach z Karolem Wojtyłą, o inspiracjach filozoficznych, o Filozoficznej Szkole Lubelskiej i wielkich postaciach Wydziału Filozofii KUL, o Szkole Lwowsko-Warszawskiej i o innych wielkich postaciach polskiej filozofii, np. Władysławie Tatarkiewiczu, Leszku Kołakowskim, o kontaktach i polemikach z marksistami, o swoich poglądach teoriopoznawczych, metafizycznych i estetycznych, o swoich książkach, o roli logiki w filozofowaniu, o roli filozofii w kulturze i w edukacji przedakademickiej, o stanie filozofii współczesnej, o ulubionych lekturach i filmach pozafilozoficznych, o zamiłowaniu do jazzu, o kabarecie filozoficznym i wielu innych kwestiach. Świetnie prowadzony wywiad obfituje w anegdoty, wspomnienia i dygresje, ale nie brakuje też odpowiedzi na ważne pytania filozoficzne. Na koniec tego ponaddwugodzinnego wywiadu Profesor stwierdza w charakterysyczny dla siebie sposób, że jeszcze za mało w życiu był filozofem…

Profesor Antoni Bazyli Stępień – filozof, przedstawiciel drugiego pokolenia lubelskiej szkoły filozoficznej, ur. 14 VI 1931 w Sosnowcu.

W 1950 rozpoczął studia filozoficzne na KUL, które zwieńczył (pod kierunkiem S. Kamińskiego) pracą magisterską Analiza nelsonowskiego dowodu niemożliwości teorii poznania oraz rozprawą doktorską Stanowisko Gilsona w sprawie metody teorii poznania. Analiza krytyczna (1956, promotor M. A. Krąpiec). W 1964 habilitował się w zakresie teorii poznania i metodologii nauk filozoficznych na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej ATK w Warszawie na podstawie rozprawy O metodzie teorii poznania. Rozważania wstępne. W 1985 uzyskał tytuł prof. zwyczajnego. Na Wydziale Filozoficznym KUL pracował od 1957 w I Katedrze Metafizyki (Szczegółowej), następnie w II Katedrze Metafizyki (Ogólnej). W 1969 został kierownikiem Katedry Metafizyki Szczegółowej, przemianowanej w 1970 na Katedrę Teorii Poznania; funkcję tę pełnił do odejścia na emeryturę w 2002. Był kierownikiem Sekcji Filozofii Teoretycznej (1974–1980), dziekanem Wydziału Filozofii Chrześcijańskiej (1987–1990), wiceprezesem Tow. Naukowego KUL (1983–1986), członkiem Redakcji Naczelnej Encyklopedii katolickiej, „Roczników Filozoficznych” i „Studies in Logic and Theory of Knowledge”, redaktorem naczelnym „Zeszytów Naukowych KUL” (1973–1975 i 1981–1993). Był współzałożycielem i pierwszym prezesem Klubu Katolickiego w Lublinie. Był członkiem Komitetu Nauk Filozoficznych PAN, Zespołu Ekspertów Ministerstwa Edukacji Narodowej, Centralnej Komisji do Spraw Tytułów Naukowych i Stopni Naukowych (1997–1999), przewodniczącym Rady Programowej „Edukacji Filozoficznej” (1991–2002), współpracownikiem Biura do Spraw Reformy Szkolnictwa MEN, członkiem Komisji Episkopatu Polski do Spraw Dialogu z Niewierzącymi (1992–1993). Jest członkiem kilku towarzystw filozoficznych oraz laureatem wyróżnień naukowych i pozanaukowych. Od papieża Jana Pawła II otrzymał Order św. Grzegorza Wielkiego (2002), od Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2008). Jest doktorem h.c. UKSW (2007).

Prace S.: Wprowadzenie do metafizyki (Kr 1964); O metodzie teorii poznania. Rozważania wstępne (Lb 1966); Teoria poznania. Zarys kursu uniwersyteckiego (Lb 1971); Propedeutyka estetyki (Wwa 1975, Lb 19862); Wstęp do filozofii (Lb 1976, 20075); Elementy filozofii (Lb 1980, 19863); Studia i szkice filozoficzne (I–II, Lb 1999–2001); Zagadnienie punktu wyjścia w filozofii. Teorie relacji: filozoficzna i logiczna. Przyczynek do zagadnienia stosunku między teorią bytu (przedmiotu) a logiką (Lb 2005). Napisał ponad 300 innych tekstów, w tym kilkadziesiąt haseł encyklopedycznych, m.in. Ingarden Roman (tłum. ang. P. Gutowski, REPh IV 789–793) i Philosophy in Poland (z J. Czerkawskim, S. Wielgusem, REPh VII 483–489).

[Jacek Wojtysiak, Stępień, Antoni Bazyli, w: Encyklopedia filozofii polskiej, t. 2, Lublin 2011, s. 611–614].

1 komentarz

Kliknij, aby skomentować