Blog wydawniczy

Imiesłowy – jak ich poprawnie używać?

Konstrukcje zdaniowe z imiesłowami zakończonymi na -ąc lub -wszy/-łszy (czyli z tzw. imiesłowowymi równoważnikami zdań) są często stosowane przez użytkowników języka polskiego. Szczególnie chętnie posługują się nimi naukowcy w swoich artykułach i rozprawach. Nie wszyscy jednak zdają sobie sprawę z istnienia określonych zasad używania takich konstrukcji i w związku z tym robią to w sposób błędny. O jakich regułach należy pamiętać, aby utworzyć poprawne zdanie z wykorzystaniem imiesłowów?

Na samym wstępie przypomnijmy, że imiesłowy to nieosobowe formy czasownika (tzn. że nie odmieniają się przez osoby). Dzielą się na dwie grupy:

  • imiesłowy przymiotnikowe,
  • imiesłowy przysłówkowe.

Do tworzenia konstrukcji z imiesłowowym równoważnikiem zdania używane są imiesłowy przysłówkowe, w ramach których wyróżniamy:

  • imiesłowy współczesne zakończone na –ąc tworzone od czasowników niedokonanych,
  • imiesłowy uprzednie zakończone na –łszy lub –wszy tworzone od czasowników dokonanych.

Zasady używania imiesłowowych równoważników zdań

Istnieje kilka reguł stosowania konstrukcji z imiesłowowym równoważnikiem zdań. Należy pamiętać o tym, że:

  • Podmiot w zdaniu głównym i w zdaniu podrzędnym, wyrażonym równoważnikiem imiesłowowym musi być ten sam (zasada tożsamości podmiotów).

Spójrzmy na dwa zdania:

Wracając ze sklepu, zgubił mu się portfel.

Wracając ze sklepu, zgubił portfel.

Która z konstrukcji jest poprawna? Oczywiście druga! Dlaczego? Ponieważ wskazuje ona, że osoba, która wracała ze sklepu, jest tą samą, która zgubiła portfel. Z kolei w zdaniu pierwszym występują dwa różne podmioty: osoba wracająca ze sklepu oraz portfel, który się zgubił. Takie użycie imiesłowowego równoważnika sprawia, że zdanie staje się bezsensowne, bo przecież to nie portfel wracał ze sklepu 😉

  • Podmiot zdania głównego i równoważnika wyrażonego imiesłowem musi być wykonawcą czynności.

Kolejne dwa przykłady:

Ubiegając się o stypendium, przedstawił swoje osiągnięcia naukowe.

Ubiegając się o stypendium, proszony był o przedstawienie swoich osiągnięć naukowych.

W zdaniu pierwszym ta sama osoba stara się o stypendium i prezentuje swoje osiągnięcia, a zatem konstrukcja jest poprawna. W drugim zaś osoba, mimo że jest podmiotem w równoważniku zdania, nie jest wykonawcą czynności w zdaniu głównym to ktoś inny prosi o przedstawienie osiągnięć i z tego względu zdanie jest niepoprawne.

  • Czynność wskazywana przez imiesłów współczesny zakończony na -ąc – jak wskazuje sama jego nazwa – odbywa się w tym samym lub zbliżonym czasie co czynność zdania głównego. Z kolei imiesłów uprzedni sygnalizuje czynność wykonaną bezpośrednio przed czynnością opisaną za pomocą formy osobowej czasownika w zdaniu głównym. 

Poprawne będzie zatem zdanie: Jadąc samochodem, Anna słuchała muzyki (= Anna jechała samochodem i w tym samym czasie słuchała muzyki).

Z kolei błędna będzie konstrukcja:

Inwestując w zakup nowych pieców, Adam zwiększył produkcję pizzy.

Dlaczego? Ponieważ zwiększenie produkcji jest następstwem inwestycji. Poprawne w tym przypadku będzie zatem użycie imiesłowu uprzedniego: Zainwestowawszy w zakup nowych pieców, Adam zwiększył produkcję pizzy (= Adam najpierw zainwestował i kupił nowe piece, a dopiero potem zwiększył produkcję).

Niepoprawne będą również konstrukcje typu:

Będąc dzieckiem, spadł z drzewa.

Upadek z drzewa jest czynnością momentalną, incydentalną, podczas gdy bycie dzieckiem trwa przez pewien czas.

  • Imiesłowem nie można zastępować zdań celowych, skutkowych i warunkowych.

Błędne będą więc następujące konstrukcje:

Kasia poszukuje nowych klientów, zabezpieczając się przed brakiem zleceń. (cel)

Lepiej: Kasia poszukuje nowych klientów, aby zabezpieczyć się przed brakiem zleceń.

Odbył kurs copywriterski, zyskując dzięki temu nowe umiejętności. (skutek)

Lepiej: Odbył kurs copywriterski i zyskał dzięki temu nowe umiejętności.

Robiąc zakupy w osiedlowych sklepach, wesprzesz lokalnych przedsiębiorców. (warunek)

Lepiej: Jeśli będziesz robił zakupy w osiedlowych sklepach, wesprzesz lokalnych przedsiębiorców.

O czym jeszcze warto wiedzieć?

W przypadku stosowania imiesłowowego równoważnika zdania należy pamiętać o właściwej interpunkcji, czyli oddzieleniu go od zdania głównego za pomocą przecinka.

Warto też zwrócić uwagę na konstrukcje typu: prawdę mówiąc…, nawiasem mówiąc…, szczerze mówiąc…, biorąc pod uwagę…, chcąc nie chcąc…, mając na uwadze… itp. Stanowią one utarte frazeologizmy i w związku z tym nie dotyczy ich zasada tożsamości podmiotów-wykonawców.

Jak widać, używanie imiesłowowych równoważników zdań rządzi się określonymi prawami, o których nie wszyscy wiedzą. Nie są to również konstrukcje tak łatwe w stosowaniu, jakby się to mogło wydawać. I chociaż cieszą się one popularnością ze względu na swoją ekonomiczność, źródła słownikowe uczulają, że są to konstrukcje mało precyzyjne. Warto zatem używać ich świadomie.

 

Skomentuj

Kliknij, aby skomentować